بررسی مقایسه نهایی هیبریدهای ذرت علوفه ای ( Zea mays L. ) در مشهد

عملکرد در گیاهان زراعی دارای توارث کمی است و شدیدا تحت تاثیر شرایط محیطی قرار می گیرد و لذا انتخاب ژنوتیپ های مطلوب براساس عملکرد جهت بهبود ژنتیکی آن ممکن است به دلیل آثار محیطی دارای بازدهی کمی باشد. ولی انتخاب براساس شاخص مناسب می تواند یکی از روش های موثر برای بهبود عملکرد باشد. در این تحقیق تعداد 10 هیبرید جدید ذرت علوفه ای به همراه سینگل کراس های 700 و 704 به عنوان شاهد در قالب یک طرح بلوک کامل تصادفی با 4 تکرار به منظور مقایسه عملکرد علوفه تازه و خشک در منطقه مشهد مورد بررسی قرار گرفتند. در طول دوره رشد از مراحل مختلف رشد گیاه و صفات مورفولوژیکی یادداشت برداری های لازم به عمل آمد. نهایتا داده ها با نرم افزار SAS آنالیز گردیدند. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد علوفه تر (شاخص کمیت) مربوط به هیبرید MO17 K3304/1-2× و بیشترین نسبت بلال (شاخص کیفیت) مربوط به هیبرید K3640/3× MO17 بود.

کلیدواژه ها:

ذرت علوفه ای ، عملکرد علوفه تر ، علوفه خشک