بررسی اثر گلایسین بتایین و نیترات پتاسیم بر طول و وزن خشک گیاهچه و درصد جوانه زنی در گیاه سالیکورنیا (persica Salicornia (تحت تنش شوری

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 593

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

PDCONF04_133

تاریخ نمایه سازی: 14 شهریور 1396

چکیده مقاله:

تحقیقات نسبتا زیادی در خصوص تاثیر تنش شوری در گیاهان زراعی مختلف انجام شده است که همگی بخوبی بیانگر اثرات منفی شوری بر شاخص های مورد بررسی در این گیاهان دارد. با توجه به حساسیت نسبی گیاه سالیکورنیا به شوری در مرحله جوانه زنی آزمایشی با هدف بررسی اثر پیشتیمار نیترات پتاسیم و گلایسین بتایین بر شاخصهای رشدی و درصد جوانه زنی این گیاه تحت تنش شوری در آزمایشگاه فیزیولوژی گیاهان دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری به صورت فاکتوریل درقالب طرح کاملا0 تصادفی در چهار تکرار به اجرا درآمد. تیمارهای شوری در پنج سطح (0 ،150 ،300 ،450 و 600 میلی مولار) سدیم کلراید، بعنوان فاکتور اول و محلول نیترات پتاسیم در چهار سطح (0 ،1 ، 2 و 3 (%بعنوان فاکتور دوم و محلول گلایسین بتایین در پنج سطح (0 ،30 ،60 ،90 و 120 میلی مولار) بعنوان فاکتور سوم بهصورت پیشتیمار در نظر گرفته شد. با توجه به نتایج به دست آماده در این پژوهش اثرات منفی شوری بر جوانه زنی به خوبی قابل مشاهده است اما پیش تیمار بذور با گلایسین بتایین و نیترات پتاسیم باعثکاهش اثرات منفی تنش شوری بر شاخصهای مرتبط با جوانه زنی گیاه سالیکورنیا شد. درکلیه صفات مورد بررسی و در هر یک از سطوح تنش شوری با افزایش سطوح گلایسین بتایین از اثرات ناشی از تنش شوری کاسته شد و همچنین اعمال نیترات پتاسیم تا سطح 2 %نیز اثرات مثبتی را بهمراه داشت. البته در برخی از صفات مورد بررسی این آزمایش پیش تیمار نیترات پتاسیم و گلایسین بتایین در شوری سطح 150 میلی مولار سدیم کلراید نیز منجر به بهبودی شرایط گیاه سالیکورنیا شد.

نویسندگان

محسن آب شناس

دانشجوی کارشناسی ارشد،

محمدعلی اسماعیلی

دانشیار دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

ایوب حیدرزاده

دکتری زراعت، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری