مروری بر ترکیبات و خواص آلبالو، عسل و استویا در تولید نوشیدنی فرا سودمند

آلبالو با نام علمی Prunus cerasus ، نام درخت و میوه ای است بومی جنوب غرب آسیا و اروپا ، که بلندی درخت آن 3 تا 10 مترر است. میوه آن سرخ رنگ، شبیه گیلاس ولی کوچکتر از آن که ترش مزه که ترش و شیرین است. میوه آلبالو، لذیذ، مطبوع و نام دیگر آن آلی بالی است. درخت آلبالو در مناطق مختلف ایران می روید و از میوه تازه و خشک آن استفاده می کنند. بهترین آلبالو برای خوردن، آلبالوی تازه است که رنگی کاملا قرمز و درخشان دارد و آلبالوی نارس، دیر هضم است و کار روده ها را مختل می کند. ایران با تولید 51000 تن آلبالو رتبه 9ام تولید آلبالو در جهان را دارد، عسل از قرنها پیش به عنوان غذا و دارو مورد استفاده بشر قرار گرفته است. نتیجه تحقیقات پژوهشگران موید آن است که پرورش زنبور عسل به 700 سال قبل از میلاد مسیح بر می گردد و از آن در مراسم مذهبی به عنوان ماده ای برای تکریم خدایان و مومیایی کردن مردگان استفاده می شده است. استویا، گیاهی با نهایت ارتفاع یک متر، و حداکثر عمر پنج سال با برگ های شیرین که بومی آمریکای جنوبی بوده و تاب سرما ندارد و مناسب مناطق جنوبی ایران یا کشت گلخانه ای است. شیرینی قند حاصل از دانه این گیاه 250 تا 300 برابر دیگر گیاهان قندآور چون نیشکر و چغندرقند و میزان قند موجود در آن 150 برابر آنهاست. در اصفهان به روش کشت بافت تکثیر شده و بسرعت وارد صنعت گز سازی گردیده است. این قند جایگزین مناسبی برای شیرین کننده های مصنوعی چون آسپارتام، سدیم ساخارین و سیکلامات بوده و چون قابلیت جذب کمتری دارد به کاهش قند خون و فشار خون یاری می رساند. پاراگویه، برزیل، چین، تایوان، کره جنوبی و مالزی از مهمترین کشورهای تولید کننده استویا هستند. خاک کم شور، بهترین خاک برای کشت استویاست. عصاره استویا در صنایع شیرینی سازی، پزشکی و دیگر صنایع خوراکی کاربرد دارد.

کلیدواژه ها:

آلبالو ، استویا ، عسل ، صنایع غذایی