علم توجیه قرایت های قرآنی

اختلاف قرایت قرآن کریم از ابتدای ظهور خود، با این پرسش چالش برانگیز همراه بوده است: آیا موارد مورد اختلاف در قرایت قرآن، از حیث اصول کلی و موارد جزیی(فرش الحروف) به معنا و دلالت قرآن آسیب می رساند و در حقیقت: آیا این موارد اختلاف قرایت، دارای توجیه نقلی و علمی به خصوص از نظر علم نحو(که مهم ترین مرجع اثبات و رد صحت دلالت یک وجه در یک متن است) دارند از این رو، مفسران و نیز نحویان از دیرباز، درصدد بیان وجوه صحت تک تک قرایت های قرآنی بوده و نسبت به برخی از علما- که در خصوص برخی از قرایت ها  تردیدهایی داشته- موضع گرفته و ادله مختلفی برای اثبات صحت این قرایت ها از حیث معنا و عربیت ارایه داده اند. این پژوهش، به روش کتابخانه ای و جمع بندی و تجزیه و تحلیل داده­ها، تلاش دارد این دانش را از حیث اصطلاح، تاریخ، روش و گونه های توجیه و نیز منابع مهم آن مورد بررسی قرار داده تا علاوه بر آشنایی هر چه بیشتر نسبت بدین دانش، به پرسش مطرح پاسخ داده شود که اختلاف قرایت های قرآنی، فارغ از اصالت یا عدم اصالت آن، از حیث اعراب و معنا قابل توجیه می باشند.