بررسی تاثیر مدیریت استعداد بر ایجاد سازمان یادگیرنده با استفاده از رویکرد حداقلمربعات جزیی (مطالعه موردی: دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس)

دنیای کنونی در حال ورود به عرصه اقتصاد دانایی است، در چنین زمانی سازمان هایی می توانند مزیت رقابتی و عامل بقاء برای خود ایجاد کنند که در جذب منابع انسانی مستعد و ایجاد سازمان یادگیرنده موفق ظاهر شوند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر مدیریت استعداد بر سازمان یادگیرنده براساس مدل مارکوآرت در دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس در سال 1394 صورت پذیرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل گروهی از کارکنان رده کارشناسی به بالا، مدیران، اساتید و دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس می باشد. برای نمونه گیری نیز از روش نمونه گیری طبقاتی استفاده و تعداد 160 نفر انتخاب شدند و بین آنها به همین تعداد پرسشنامه پخش شده و در نهایت نیز همین تعداد تکمیل و جمع آوری شد. ابزار جمع آوری داده ها دو پرسشنامه مدیریت استعداد اوهلی با 31 گویه و سازمان یادگیرنده مارکوآرت با 25 گویه می باشد. تجزیه و تحلیل داده با استفاده از رویکرد حداقل مربعات جزیی و با استفاده از نرم افزار Smart PLS انجام پذیرفته است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که مدیریت استعداد بر ایجاد سازمان یادگیرنده تاثیر مثبت دارد. همچنین بین ابعاد مدیریت استعداد، جذب استعداد و توسعه استعداد بر ایجاد سازمان یادگیرنده تاثیر مثبت دارند اما در سه بعد شناسایی استعداد، بکارگیری استعداد و نگهداری استعداد این تاثیر تایید نشده است

کلیدواژه ها:

مدیریت استعداد ، سازمان یادگیرنده ، حداقل مربعات جزیی ، مارکوآرت