آموزش ترکیبی (Blended Learning) در نظام علمی – کاربردی

با توجه به نرخ سریع رشد نوآوری در فناوری هدفمند و کاربردی، آموزش و یادگیری به یکی از موارد چالش برانگیز تبدیل شده است. آموزش نیروی انسانی کارآمد جهت ارضای نیاز بازار کار و افزایش کارایی و بهبود عملکرد آنها در تخصص های ویژه، همیشه مورد توجه و حائز اهمیت بوده است، در حالی که در بعضی موارد فشار کاری و کمبود زمان و در برخی دیگر محدودیتهای مکانی این اجازه را به آنها نمیدهد تا زمانی را برای اجرای کلاسهای سنتی تخصیص داده و بهترین بهره برداری را از زمان صرف شده در این کلاسها صورت دهند. بدین ترتیب، با پیشرفتهای چشمگیر فناوری، روز به روز به محبوبیت و کارایی شیوه های آموزش مجازی (e-Learning) افزوده میشود. علیرغم رشد و توسعه آموزش های مجازی، مشکل بزرگ کمبود برخوردهای رو در رو و فعالیتهای گروهی و اجتماعی در این آموزشها تاثیر منفی بزرگی در اثربخشی و حتی در راضی نگه داشتن مخاطب خود تا انتهای دوره آموزشی دارد. در این مقاله شیوه جدید آموزشی به نام آموزش ترکیبی (Blended Learning) که به عنوان موج دوم آموزشهای مجازی شناخته شده است، مورد توجه قرار گرفته که آمیخته ای است از روشهای کلاسهای سنتی و دوره های آموزش مجازی. با اینکه هر کدام از این دو روش مزیتها و معایبی دارند، تاثیرات مثبت کاربرد ترکیبی از هر دو به روشنی به تقویت فواید جداگانه هر یک و اعمال مستقیم آن در آموزش می پردازد.

کلیدواژه ها:

آموزش ترکیبی ، آموزش مجازی ، علمی‐ کاربردی ، elearning ، Blended Learning