الگوی شلایر ماخر و تعامل سیاق متنی و حالی در دور هرمنوتیکی متناسب قرآن

این پژوهش بنا دارد که تبیینی از تعامل سیاق متنی با سیاق حالی، در حین فهم متن ارایه نماید؛ تعاملی که در دور هرمنوتیک خاصی از فهم متن برقرار می شود. قرآن کلامی الهی است و ویژگی هایی دارد که دور هرمنوتیکی متناسب با خود را اقتضا می کند؛ لذا به بررسی و تبیین ویژگی های موثر در نحوه فهم آن پرداخته، با توجه به آن ویژگی ها به ارایه دور هرمنوتیکی متناسب آن مبادرت شده است. در این دور هرمنوتیکی ارایه شده، تعامل بین سیاق متنی (حاصل از پیوستگی های درون متن) و سیاق حالی (اسباب نزول اعم از عام و خاص)، کاملا قاعده مند می گردد و ورود به آن بر اساس ترتیب نزول صورت می گیرد. در این تعامل به اصالت و اعتبار متن قرآن نسبت به اسباب نزول نیز توجه می شود.

کلیدواژه ها:

سیاق ، سیاقمندسازی ، دور ھرمنوتیکی ، سیاق متنی (تناسب درون متنی) ، سیاق حالی(تناسب موقعیتی) ، موقعیت نزول