سازوکارهای مبارزه با فساد در حقوق بین الملل

فساد مالی، اداری به دلایل مختلف یکی از دغدغههای اصلی و نگرانیهای مشترک در میان کشورهای مختلف جهان به ویژه در عصر جهانی- شدن اقتصاد و انقلاب ارتباطات و فناوری اطلاعات به شمار میرود.شفافیت و حکمرانی شایسته و حاکمیت قانون از مهمترین موانع پیدایش فساد هستند و آثار فساد چه از لحاظ اقتصادی و چه از لحاظ سیاسی موجب تضعیف حاکمیت قانون و صدمه دیدن بنیانهای اقتصاد سالم و از دست رفتن فرصتها برای توسعه پایدار میگردد. از اینرو سازمانهای بینالمللی از سازمانهای جهانی مانند سازمان ملل متحد، بانک جهانی، صندوق بینالمللی پول، سازمان تجارت جهانی گرفته تا سازمانهای منطقه ای به حوزه شورای اروپا و اتحادیه اروپا، اتحادیه آفریقا، سازمان توسعه و همکاری اقتصادی، همه و همه یکی از عرصههای مهم فعالیت خود را به مبارز با فساد اختصاص داده اند. فعالیت این سازمانها گاه به تشکیل نهادهای نظارتی خاص مانند گرکو در شورای اروپا انجامیده است. گاه به تدوین اسناد مهم الزامآور و غیرالزامآور در ارتباط با جنبه های مختلف پیشگیری و مبارزه با فساد منتهی شده است. همکاری کشورها در مواردی همچون بازستانی اموال و عواید ناشی از جرم و تقویت ساختارهای حقوقی و فنی، مبارزه با فساد با تصویب کنوانسیون ملل متحد برای مبارزه با جرم سازمان یافته فراملی و کنوانسیونملل متحد بر ضد فساد و در سایه فعالیت کنفرانس دولتهای عضو این کنوانسیونها رو به توسعه نهاده است با این همه چنانچه در پایان نامه حاضر بررسی خواهد شد تعهدات کشورها برای مبارزه با فساد در همه مناطق مختلف جهان از سازوکارهای مناسب نظارتی برخوردار نیست. این پایان نامه میکوشد به امنیت و ابعاد مختلف نقش سازمانهای بین المللی در مبارزه با فساد پرداخته و تصویر جامعی از فعالیت، اهداف و دستاوردهای این سازمانها در زمینه مذبور به دست دهد.

کلیدواژه ها:

فساد مالی اداری ، کنوانسیون مللمتحد بر ضد فساد ، شورای اروپا ، سازمان تجارت جهانی ، سازمانهای بینالمللی ، اسناد بین-المللی مبارزه با فساد