تاثیر عوامل محیطی بریادگیری کودکان

یادگیری با شرایط محیطی ارتباط تنگاتنگی دارد، زیرا با این تفکر که رفتار در خلاء رخ نمیدهد پس رفتار مرتبط با محیط کالبدی میباشد، و انسانها بیشتر از آن که بر فضا تاثیر بگذارند، از آن تاثیرمیپذیرند. پس معمار در هر پروژهای با شناخت نیازهای مخاطب خود فضایی را طراحی می کند. در طراحی مکانی برای کودک نیز، کودک محور اصلی است و فضا باید طوری طراحی شود که بتواند نیازهای روحی و جسمی یک کودک را برطرف کند. دوره کودکی مرحلهای از زندگی است که طی آن نوعی سازگاری تدریجی با محیط رشد ایجاد میشود، و کودک امروزی قابلیت تاثیرگذاری بر شکلگیری محیطش را با بیان تمایلات و نیازهای خود دارد. مساله مهم که در پژوهش حاضر به آن میپردازیم این است که چگونه محیط کالبدی فضای آموزشی، کیفیت اهداف یادگیری در فضا را تقویت میکند روش تحقیق در پیش گرفته شده در این مقاله، روش توصیفی- تحلیلی است و گردآوری دادهها به شکل اسنادی و میدانی است و از منابع کتابخانهای و سایتهای اینترنتی استفاده شده است. و در نهایت شناخت بهتر از کودک و نیازهایش، طراحان را به خلق فضایی متناسب با رشد کودک هدایت خواهد کرد.

کلیدواژه ها:

کودک ، یادگیری ، بازی ، معماری ، محیط آموزش