ارزیابی ارتباط معنایی میان کالبد و رمزپردازی معنوی دربناهای تاریخی ایرانی دوره اسلامی

رمزپردازی معنوی پدیده ای است ذهنی و احساسی که پیوند عمیقی میان آن و عناصر کالبدی موجود در معماری بناهای تاریخی ایرانی بخصوص دوره اسلامی ما دارد. فرم عضوی مهم در ایجاد این حس (رمزپردازی) است که در کنار دیگر عواطف و احساسات؛ ما را به درجه نسبی معنا هدایت میکند. در مورد رمزپردازی معنوی تعاریف متعددی بیان شده است که آن را یک پدیده ذهنی معرفی میکند و انسان که دارای قوه تعقل، قادر به درک این پدیده حسی است. هنگامی که فعالیت معماری به سمت معنا و رمزپردازی آن می رود در قالب معماری قدسی نمود پیدا کرده؛ و اصول معنایی و مفهومی که رابطه حسی و عاطفی را با زیبایی ها و جلوه های معنوی بیان میکند؛ به آن راه پیدا کرده و سنجش آن موثر خواهد بود. از این رو این سوال مطرح می شود که چگونه ارتباطی میان فر م - هندسه و مفاهیم قدسی در کالبد بناهای تاریخی ایران بخصوص مساجد دوره اسلامی وجود دارد روش کار در این پژوهش به فراخور مطالب مورد بررسی، بر مبنای علوم محض یا کیفى نیز از منابع کتابخانه بهره گرفته شده است و روش پژوهش به صورت توصیفی تحلیلی است. در این تحقیق نوشتاری به بررسی برخی از جنبه های ارتبا طی فرم و رمزپردازی معنو ی، ک ه در پرتو - اشتراکات و هماهنگی های بین جز و کل محصول؛ به درجه رفیع معنایی نایل آمده است، از اهداف این گذار است. با توجه به مسایل مطرح شده؛ به نظر میرسد وجود اشتراکات و هماهنگی ها میان جز و کل هر عنصر از منظر معنایی، از کالبد معماری (که در این پژوهش معماری ایرانی دوره اسلامی مد نظر است که بر عواطف و احساسات مخاطبین و درک آنان از مفاهیم رمزپردازی به غیر ازفرم کالبد آن؛ تاثیرگذار خواهد بود؛ آن محصول را به زیرمجموعه ای از عناصری سرشار از جزء مفاهیم هدایت و ارز ش آن را به فراخور موضوع و هدف؛ استعلاء می بخشد

کلیدواژه ها:

فرم و هندسه ، معماری دوره اسلامی ، رمزپردازی ، معنا و مفاهیم ، زیباییشناسی