تاثیر بافتهای شهری سنتی و مدرن در وقوع جرم از منظر شهرسازی دانشبنیان

جرم و بزهکاری از جمله مهمترین معضلات اجتماعى در اکثر شهرهاى دنیا است که بر زندگى شهروندان تاثیرات منفى روحى، جسمى و مالى مى گذارد. از این رو پرداختن به آن از اهمیت زیادی برخوردار است. تفیک بین بافت های فرسوده و تاریخی موجب فراموشی کامل بسیاری از بافتهای قدیمی شده است چه بسا این مناطق هم از لحاظ کالبد و هم از لحاظ محتوا زمینه ساز ناهنجاری ها و آسیب های اجتماعی باشند. روزانه در شهرهای بزرگ ایران و از جمله آن مکانهای مختلف شهر تهران این بافت های قدیمی به شکل گسترده تخریب و با خانههای نوساز جایگزین می شوند، که این نیز مشکلات ناشی از خود را از جهات مختلفی از قبیل بحران هویت و شکسته شدن هویت محلهای، ناسازگاری کالبدی فضاها و بطور کلی سردرگمی در سنت و مدرنیته و ایجاد تناقض در مقابل هنجارهای داخلی، می تواند به دنبال داشته باشد. غافل از آنکه با نگاهی کلان و استراتژیک و مدیریتی واحد و آیندهنگر علاوه بر زنده نگهداشتن هویت ملی و شهری میتوان از تلاقی بافت های قدیمی و مدرن و در نتیجه وقوع جرم محتمل تا حد امکان جلوگیری کرده و زمینه مساعد را برای ایجاد بافتی به دور از هرگونه تناقض ایجاد کرد.

کلیدواژه ها:

بافت قدیمی ، بافت مدرن ، جرم و جنایت ، بافت سنتی