تصویرسازی، توصیف و شخصیتپردازی در رمان همسایه ها اثر احمد محمود

شخصیت و شخصیت پردازی در داستان یکی از وجوه مهم و اساسی در گستره داستان است که باعث اعتلای یک اثر ادبی شده و موجب اقبال خوانندگان بدان اثر خواهد بود. حال آن که هر چقدر نویسنده از شخصیت های آشنا و قابل تصور و توصیف بیشتر استفاده کند ،شخصیت هایی که در ذهن خواننده راحت نقش می بندند و به تصویر می آیند؛ حتما گرایش به خواندن آن اثر بیشتر خواهد بود. نویسندهی نام آشنای ایران – احمد محمود – براین اصل تکیه دارد و شخصیت های داستانش را از میان همین مردمبرگزیده و چنان واضح و گیرا به ترسیم چهرهی آنان پرداخته که گویا نقاشی است که قلم مو به دست تک تک چهره ها را بر بوم نقاشی طرح می زند. در این مقاله بر آنیم تا با آوردن شواهد کافی از شیوه های تصویر سازی (نقاشی) و توصیف شخصیت ها در رمان همسایهها صحبت کنیم که:مهم ترین خصوصیت احمد محمود در ترسیم و تصویر سازی چهرهی شخصیتهایش چیست همچنین چگونه توصیفات او در نهایت به یک تابلوی نقاشی ختم می شود