بررسی روند تغییرات دما و بارش فصلی و سالانه چابهار

تغییرات در الگوی اقلیمی به ویژه دما و بارش به عنوان یک نتیجه منطقی از انباشت گازهای گلخانه ای به احتمال فراوان فرآیند های هیدرولوژیکی، منابع آب موجود و آب در دسترس برای کشاورزی، شرب، صنعت، زندگی جانوری در رودخانه ها و دریاچه ها را تحت تاثیر قرار می دهد. در این پژوهش به منظور آشکار سازی و بررسی روند تغییرات دما و بارش چابهار، در یک دوره آماری 30 ساله (1365تا 1394 (با استفاده از روش های آماری تحلیل روند پرداخته شد. دراین پژوهش از روش های آماری من کندال، تخمین گر شیب سن و شیب خط رگرسیون استفاده گردید، نتایج پژوهش نشان داد که بارش در فصول بهار، تابستان و پاییز و در مقیاس سالانه تغییرات افزایشی و در فصل زمستان تغییرات کاهشی دارد، ولی معنی داری روندهای افزایشی و کاهشی این تغییرات توسط آزمون من کندال مورد تایید قرار نگرفت و می توان اظهار داشت روندها از نوع نوسانات کوتاه مدت آب و هوایی می باشد و بلعکس، دما در کلیه فصول و مقیاس سالانه روند افزایشی در سطوح 95/0 و 99/0 به معنی داری رسیده و شیب خط رگرسیون و تخمین گر سن نیز روند تغییرات را تایید کردند.

کلیدواژه ها:

بارش ، تغییر اقلیم ، من کندال ، تخمین گر شیب سن ، شیب خط رگرسیون ، چابهار