نگرش عرفانی روان شناسی مولوی به غریزه جنسی

یکی از انواع غریزه، در دستگاه فکری مولوی، غریزه جنسی است. مولوی عقیده دارد کهغریزه جنسی ، عطیه الهی ، امری طبیعی و فطری ، مایه بقای نسل آدمی و دوام اینعالم می باشد . در نقطه مقابل ، پرستش غریزه جنسی و انغمار در لذت آن را باعثحجاب دل و دیده و تباهی روح و عقل می داند. این مقاله به واکاوی و تبیین غریزهجنسی و لذت اشباع آن، در آثار و افکار مولوی می پردازد و نیز، سیری است در اشاراتتامل برانگیز این عارف بزرگ، درباره منشا و سرچشمه غریزه جنسی، جایگاه و مرتبهغریزه جنسی، عوارض پرستش غریزه جنسی، فواید غریزه جنسی، غریزه جنسی بهعنوان یک نیاز انسانی و ارتباط آن با خودشکوفایی ، راه های رهایی از دام غریزه جنسیو توصیه مولانا درباره غریزه جنسی؛ و این که انسانها باید با پرهیز از افراط و تفریط دربرخورداری از غریزه جنسی و رعایت حد اعتدال، آن را تصعید ببخشند و در مجاری وکانال های روحانی هدایت کنند تا از لذات ظاهری و ناپایدار، نردبانی برای عروج به لذ تباطنی و پایدار بسازند.

کلیدواژه ها:

مولوی ، شعر ، نثر ، غریزه جنسی