آفتاب لاهور (واکاوی اندیشه و نگاه علا مه محم د اقبال لاهوری به مولانا جلال ال دین محمد)

علا مه محم د اقبال لاهوری که در تاریخ معاصر به استاد دانشگاه، شاعر، مصلح، نظریه-پرداز و سیاستمدار شناخته شده، از میان شاعران ایرانی به مولوی ارادت ویژه و فراوانیداشته؛ به طوری که در تمام دفاتر شعری و مکتوبات فلسفی و علمی خود، چه به زبانفارسی و چه به اردو و انگلیسی، از وی بهنیکی تمام نام برده است. البته نگاه اقبال بهمولوی، فقط نگاه عاطفی و شاعرانه و در خصوص بهره گیری از نمادهای شعری وتوصیفی و استعاری نیست، نگاه اقبال به مولوی، نگاه به رهبری است که می تواند دستانسان را بگیرد و او را به سوی نور و پاکی و تعالی راهنمایی کند؛ مولوی، شمس اقبالاست و علا مه، مولوی را حکیم، انسانی خردمند و پیشرو و متعالی دیده و جابه جا ازدیدگاه ها و اشعار وی در سخنان و مجموعه های شعریاش استفاده کرده است. نویسندهدر این مقاله کوشیده که تمامی نشانه ای سطحی و نمادین و نیز نشانه های فکریمولوی را که در عمق و ژرفای آثار اقبال لاهوری ظاهر گشته واکاوی کند و با شواهد ومثالها نشان دهد.

کلیدواژه ها:

مولوی ، اقبال لاهوری ، شعر ، عرفان ، زبان فارسی