مقایسه ناگویی خلقی و ویژگی های شخصیتی در افراد معتاد و غیر معتاد

پژوهش حاضر با هدف مقایسه ناگویی خلقی و ویژگیهای شخصیتی در افراد معتاد و غیر معتاد شهر اردبیل انجام گرفت. در این مطالعه علی مقایسه ای تعداد 70 نفر معتاد با میانگین سنی 9/81 ± 37/39و دامنه سنی 23 تا 58 از مراکز ترک اعتیاد شهر اردبیل در سال8998 به روش در دسترس و تعداد 07 نفر از بستگان این افراد که از لحاظ متغیرهای جمعیت شناختی تا حد امکان با آنها همتا بودند به عنوان گروه مقایسه انتخاب شدند. از هر دو گروه خواسته شد تا به پرسشنامه ناگویی خلقی تورنتو و پرسشنامه شخصیتی آیزنک پاسخدهند. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد در هر سه مولفهناگویی خلقی افراد معتاد در مقایسه با گروه غیرمعتاد نمرات بالاتری کسب نمودند. همچنین در همه مولفههای ویژگی شخصیتی نیزگروه غیرمعتاد نمرات بالاتری در مقایسه با افراد معتاد کسب نمودند و اینکه بین دو گروه در تمام متغیرها به استثنای خرده مقیاس روانگسستگی تفاوت معنادار وجود دارد. یافتههای این پژوهش نشان میدهد که از پرورش تواناییهای کنترل و تنظیم هیجانات و مهارت های مقابله ای میتوان به عنوان یک سپر دفاعی در برابر اعتیاد بهره جست و همچنین میتوان با پرورش چنین ویژگیهایی به افراد معتاد دررهایی از اعتیادشان یاری رساند.

کلیدواژه ها:

ناگویی خلقی ، ویژگی های شخصیتی ، اعتیاد