رابطه تاب آوری با خودکارآمدی دانش آموزان مقطع متوسطه

هدف: این مطالعه با هدف تعیین رابطه تاب آوری با خودکارآمدی دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان ملارد انجام گرفت. روش: این مطالعه از نظر هدف کاربردی و از انواع پژوهشهای توصیفی - همبستگی بحساب می آید. جامعه آماری شامل، کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه شهرستان ملارد در سال تحصیلی 95-1394 بود که با استفاده از جدول مورگان 181 دانش آموز(17-15 (به عنوان نمونه به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار: از پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون(2003 (و پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر(1982 که ضریب آلفای کرونباخ آنها در پژوهش حاضربه ترتیب 82/0 ،83/0 بود برای سنجش متغییر ها استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزارSPSS22 استفاده شد. نتایج: بررسی داده های تحقیق نشان داد بین تاب آوری و خودکارآمدی دردانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان ملارد، رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. نتیجه گیری: با توجه به اهمیت متغییر های خود کارآمدی و تاب اوری بهتر است از آنها برای ارتقا سطح پیشرفت تحصیلی استفاده شود.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، خودکارآمدی ، دانش آموزان