تاثیر کاربرد مواد هومیکی بر قابل دسترس بودن آهن (Fe) در برخی از خاک های آذربایجان غربی

این مطالعه به منظور بررسی تاثیر مواد هومیکی بر قابل دسترس بودن آهن بعنوان یک عنصر ضروری برای گیاه انجام شد.بدین منظور تعدادی نمونه خاک از مزارع مختلف زراعی منطقه ارومیه برداشت شد. خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک ها بهروش استاندارد اندازه گیری شد. بر اساس مقادیر متوسط آهن کل و با استفاده از نمک FeSO(4.n)H(2)O غلظت 50 میلی گرمدر کیلوگرم تیمار شدند. همچنین به منظور ایجاد تعادل، خاکها به مدت دو ماه به صورت خشک و مرطوب در محیط آزمایشگاهنگهداری و پس از اتمام دوره، سطوح مختلفی از لیوناردیت شامل 0، 2 و 4 درصد اضافه شد. نمونه ها در دمای 1±25 درجه سلسیوس و رطوبت ظرفیت مزرعه ای انکوبه شد و پس از گذشت 20، 60 و 120 روز نمونه برداری شد و با استفاده از محلول DTPA عصاره گیری و تعیین غلظت شدند. آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با دو فاکتور لیوناردیت در سه سطح (0، 2 و 4 درصد) و 4 نوع خاک (بالانج، دولاما، ترکمان و اردشاهی) در سه تکرار انجام شد. طیف FT-IR لیوناردیت جهت تعیین گروه های عاملی بررسی شد. نتایح نشان داد که لیوناردیت دارای گروهای عاملی مختلف بوده و تاثیر معنی دار درافزایش میزان آهن قابل استفاده گیاه داشت (p<0.001). همچنین میزان آهن قابل استخراج در زمان های مختلف متفاوت بودبطوریکه با افزایش زمان تماس جاذب با خاک و آهن موجود در خاک میزان آهن قابل استخراج کاهش یافت. نتایج نشان دادکه رفتار خاک ها نسبت به کاربرد لیوناردیت در میزان افزایش آهن قابل استخراج متفاوت بود. بیشترین آهن قابل استخراج درخاک دولاما با تیمار 4 درصد لیوناردیت نسبت به شاهد در زمان 20 روز و کمترین آن در خاک ترکمان مشاهده شد. بنابراینرفتار لیوناردیت در رهاسازی عناصر از خاک ها متفاوت می باشد.

کلیدواژه ها:

آهن قابل استفاده ، لیوناردیت ، DTPA