نگرشی آماری بر ارزیابی پایداری نانو امولسیون پیکرینگ دیزل- در- آب تهیه شده با بتا- سایکلودکسترین

بتا- سایکلودکسترین (βCD) نوعی مشتق حلقوی شکل انزیمی بیوپلیمر نشاسته است که با توجه به ویژگیساختار مولکولی آن متشکل از دو جزء آب دوست آب گریز، از کاربردی گسترده در صنایع مختلف برخوردار می باشد. در مطالعه حاضر با استفاده از بتا سایکلودکسترین و دیزل، نانو امولسیون نوع پیکرینگ تهیه شده است (O/W) . از مدل سازی آماری با استفاده از طرح فاکتوریل برای ارزیابی پایداری امولسیون بواسطه تاثیر دوفاکتور غلظت بتا- سایکلودکسترین و نسبت دیزل به آب (O:W ratio) استفاده گردید. نقش امولسیفایری بتا-سایکلودکسترین در امولسیون تهیه شده به واقع حاصل تشکیل کمپلکس دربرگیرنده دیزل (Inclusion complex ‘IC’) توسط βCD بوده و آنالیز دستگاهی چندی نظیر DSC, FTIR, H NMR و XRD درشناسایی ساختاری مولکول استفاده گردید. نتایج در این ارتباط مورد بحث و تفسیر قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

نانو امولسیون ، امولسیون دیزل- در- آب نوع پیگرینگ ، بتا- سایکلودکسترین ، پایداری امولسیون ، آنالیزدستگاهی