بهبود کارایی کاتالیست در فرآیند هیدروژن زدایی اکسایشی پروپان با استفاده از سنتز نانوساختارهای تیتانیا با پایداری حرارتی بالاتر

نانولوله های تیتانیا با روش آب گرمایی قلیایی تهیه، سپس کاتالیست های وانادیم با پوشش نزدیک تک لایه، پنجدرصد وزنی اکسید وانادیم به روش تلقیح سنتز شدند. اثر افزودن آلومینیم بر پایداری حرارتی نانو ساختارهایتیتانیا در فرآیند هیدروژن زدایی اکسایشی پروپان در یک میکرو راکتور بستر ثابت با جریان رو به پایین موردبرر سی قرار گرفت. مشخصات نمونه های سنتزی با آزمون های، TEM, XRD, BET, EDX و Ramanارزیابی شدند. نتایج نشان داد که افزودن آلومینیم به پایه بطور محسوسی بر پایداری حرارتی و فعالیتکاتالیست در واکنش هیدروژن زدایی اکسایشی پروپان موثر بود. اضافه کردن مقدار کمی آلومینیم به ساختارنانو لوله ها تغییر فاز آناتاز به روتایل و افت مساحت سطح را کاهش می دهد. در کاتالیست با محتوای آلومینیمبه ترتیب، 2 / 31 % و 5 / 35 % افزایش در تبدیل پروپان و بازده تولید پروپیلن در دمای 500˚C مشاهده شد. اینبهبودی می تواند بخاطر سطح ویژه بالاتر و پخش بهتر وانادیم بر روی نمونه با پایه تیتانیا اصلاح شده باشد.

کلیدواژه ها:

هیدوژن زدایی اکسایشی پروپان ، پروپیلن ، نانوساختارهای تیتانیا ، پایداری حرارتی