بررسی عملکرد سامانه پشتیبانی حیات و تهویه مطبوع یک هواپیمای مسافربری با موتور توربوفن

در پژوهش حاضر عملکرد یک سیکل هوایی با کاربرد در سامانه پشتیبانی حیات و تهویه مطبوع یک هواپیما با موتور توربوفن بررسی شده است. در این سیکل هوا به عنوان مبرد مورد استفاده قرار گرفته است. به منظور تحلیل ترمودینامیکی این سیکل، یک کد کامپیوتری در نرمافزار EESتهیه شده و عملکرد آن در حالت کروز مورد بررسی قرار گرفته است.پارامترهای موثر در این تحلیل عدد ماخ، تغییر ارتفاع کابین هواپیما، تغییر دمای داخل کابین، مقدار کار دریافتی فن خروجی از توربین و بازده اجزای سیکل میباشند. نتایج نشان میدهد که با افزایش عدد ماخ مقادیر ضریبعملکرد سیستم تهویه مطبوع کاهش مییابد. یکی از دلایل این کاهش ضرایب عملکرد، افزایش دمای استاتیکی است که باعث عملکرد بد مبدلهای حرارتی میشود. با افزایش عدد ماخ از 45 / 0 تا 18 / 1 مقادیر ضریب عملکرد در حالتی که سیستم کنترل فشار کابین وجود دارد، 25درصد و در حالت بدون سیستم کنترل فشار حدود 30 درصد کاهش مییابند. از مقادیر تاثیر گذار دیگر میتوان به بازدههای کمپرسور سیکل، مبدلهای حرارتی و توربین اشاره کرد که نتایج آنها ارایه شده است. بررسیها نشان میدهد که مدل ریاضی درک بهتری از تغییراتپارامترهای تاثیرگذار در عملکرد سیستم تهویه مطبوع هواپیما میدهد.این مساله به نوبه خود موجب پیشبینی رفتار سیستم برای رسیدن به شرایط استاندارد زیستی برای سرنشینان، خدمه و همچنین جلوگیری از خرابیهای احتمالی این سیستم میگردد.