بررسی و تبیین آثار معماری منسوب به شیخ بهایی

در گذشته تاریخی ایران،شیخ بهایی به عنوان دانشمندی ذوالفنون شناخته میشود که هم در مباحث نظری علمی و حکمت و عرفان و هم در بازه عملی نقش و غیرقابل انکاری دارد. معماری او در عصر صفوی، عین به عین الگویی از این اصول اساسی در فن و هنر معماری است. او دانش معماری را به حد اکمل رسانده که از یک سو بی نقص و زیباست و از دیگر سو معنادار.بسیاری از زیباییهای شهر اصفهان محصول نبوغ بی نظیر یک شیخ الاسلام -مهندس لبنانی است. تنوع و گوناگونی آثار شیخ بهایی ک حاکی از نبوغ چندبعدی او است. لذا در نظر مردم دارای شخصیتی غیر عادی است و چون در دستگاه حکومت داخل بوده فردی سرشناس است . در عرف مردم ایران، شیخ بهایی به مهارت در ریاضی و معماری و مهندسی معروف بوده و هنوز هم به همین صفت معروف است .در پژوهش پیش رو تلاش شده است که به بررسی و نقد آثار معماری منسوب به شیخ بهایی از دیدگاههای گوناگون پرداخته شود.نتایج تحقیق نشان می -دهد شیخ بهایی به همه علوم زمانه تسلط داشت و علی الخصوص معماری چیرهدست و کاربلد بود، و همین خصوصیت سبب ساز نسبت دادن بیشتر آثار آن دوران- بعضا افسانه ای و دور از واقعیت -به وی شده است اما باید توجه داشت که شیخ بهایی نه بن6ای این ساختمان ها بوده و نه مهندس جزء به جزء و مستقیم این طرح ها، اما از طریق آثار خود او، قراینی به دست میآید که بر دست اندرکاری وی در این طرح ها دلالت دارد.

کلیدواژه ها:

شیخ بهایی ، معماری ، آثار معماری ، عصر صفوی