تاثیر کاربرد خارجی گلایسین بتایین بر شاخصهای جوانه زنی برنج (Oryza sativa L.)رقم طارم محلی در شرایط تنش خشکی القایی با پلی اتیلن گلیکول

بمنظور بررسی تاثیر پیش تیمار گلایسین بتایین بر شاخصهای جوانهزنی گیاه برنج رقم طارم محلی آزمایشی به صورت فاکتوریل درقالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار در آزمایشگاه فیزیولوژی گیاهان زراعی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری به اجرا درآمد. تیمار تنش خشکی در 5 سطح (0 ،3 ،-6 ،-9 -و 1.2 -مگا پاسگال) بعنوان فاکتور اول و پیش تیمار بذور برنج رقم طارم محلی با استفاده از گلایسین بتایین در چهار سطح 0 ،50 ، 100 و 150 میلیمولار بعنوان فاکتور دوم در نظر گرفته شد. صفات مورد بررسی در این تحقیق شامل: درصد جوانهزنی، شاخص جوانه زنی، شاخص بنیه، وزن خشک و ارتفاع گیاهچه بود. از بین سطوح مختلف پیشتیمار گلایسین بتایین بیشترین تاثیر مثبت و معنی دار را بر ارتفاع گیاهچهها متعلق به غلظت 100 میلی مولار این ماده داشت 11.42 سانتی متر و کمترین مقدار نیز با 9/9 سانتی متر در تیمار 150 میلی مولار این ترکیب مشاهده شد. با افزایش غلظت پیشتیمار گلایسین بتایین تا 100 میلی مولار (با 0.343 گرم) وزن خشک گیاهچههای برنج بطور معنیداری در مقایسه با تیمار شاهد افزایش نشان داد. درکلیه صفات مورد بررسی و در هریک از سطوح تنش خشکی و با افزایش سطوح پیش تیمار گلایسین بتایین از اثرات ناشی از تنش خشکی بطور معنی داری کاسته شد. از طرفی میتوان از غلظت 100 میلی مولار این ترکیب نیز در تنشهای خشکی متوسط تا شدید بعنوان راهکاری مناسب برای کاهش اثرات سوء تنش اسمزی استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

پیش تیمار ، تنش خشکی ، شاخصهای جوانه زنی ، گلایسین بتایین