مدیریت پویای دمای پردازنده های چندهسته ای در سطح سیستم عامل برای زمانبند ربایش کار زبان های موازی

در سالهای اخیر، دمای بالا و توان مصرفی زیاد در پردازنده های چندهسته ای به یک چالش اساسی برای سازندگان و کاربران اینپردازنده ها تبدیل شده است. با رشد دمای پردازنده، هزینه های خنک سازی و مصرف توان افزایش یافته و طول عمر پردازنده کاهشمی یابد. مطالعات ما نشان میدهد که تا کنون هیچ یک از راهکارهای مدیریت دمای مطرح شده در سطح سیستم عامل، آگاهی از وجودزمانبند ربایش کار در برنامه های موازی را در نظر نگرفته اند. در این تحقیق، یک الگوریتم مدیریت دمای پویا در سطح سیستم عاملپیشنهاد شده است که در اجرای برنامه های موازی ربایش کار، دمای پردازنده را کمتر از محدودیت درخواستی کاربر مدیریت می کند.از این رو، ما دو مدل دمایی و کارایی را جهت پیش بینی دمای آینده و تخمین میزان تغییرات کارایی برنامه پیشنهاد دادیم. با استفادهاز مدلهای پیشنهادی، الگوریتم پیشنهادی تعداد هسته های فعال و فرکانس پردازنده را به نحوی تعیین می کند که دما پایین تر ازمحدودیت دمایی تعیین شده نگه داشته شود و کمترین آسیب ممکن به کارایی برنامه وارد گردد. آزمایشات بر روی سیستم واقعینشان داد که الگوریتم پیشنهادی به طور میانگین 28 درصد کارایی بالاتری از الگوریتم آگاه از همسایگی داشته و برخلاف این الگوریتم،هرگز از محدودیت دمایی تعیین شده تخطی نمی کند.

کلیدواژه ها:

اجرای موازی ، پردازنده چندهسته ای ، ربایش کار ، سیستم عامل ، زمانبند ، مدیریت دما