مدلسازی سنجش آسیب پذیری و توان امدادرسانی پس از وقوع حادثه با تلفیق مدل تحلیل شبکه و فرایند تحلیل سلسله مراتبی نمونه موردی: شهر شیرگاه

آسیب پذیری شهرها به عنوان مراکز اصلی تمرکز سرمایه و جمعیت نسبت به سوانح و مخاطرات از جمله دغدغه های همیشگی برنامه ریزان و مدیران شهری بوده و هست. کشور ما نیز به عنوان یکی از کشورهای در معرض خطر، همیشه با مسایل ناشی از آسیب پذیری شهرها و برنامه ریزی و مدیریت پس از وقوع حادثه، دست به گریبان بوده است. در این پژوهش، سعی برآن بوده تا با تلفیق مدل تحلیل شبکه و فرایند تحلیل سلسله مراتبی ، مدلی کاربردی برای سنجش دقیق تر توان شهر برای مدیریت پس از وقوع حادثه ایجاد شود. معیارها و شاخصهای موردنیاز در این پژوهش به روش قیاسی و با توجه به تجارب این حوزه تدوین شده و در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی به صورت نقشه های تحلیلی نمایش داده شده است. پژوهش حاضر از نظر زمان، مقطعی و از نظر نوع، کاربردی است. یافته های پژوهش نشان می دهد که اولا، شعاع عملکرد واقعی مراکز امدادرسانی، به دلیل تفاوت کیفیت شبکه معابر کمتر از چیزی است که مدل تحلیل شبکه بر اساس فاصله مکانی محاسبه می کند و ثانیا، نوع بافت مسکونی و نوع پهنه از نظر آسیب پذیری در میزان سطح پوشش عملی مراکز امدادرسانی موثر است.

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری شهری ، مدیریت بحران ، مدل تحلیل شبکه ، فرایند تحلیل سلسله مراتبی