توسعه گردشگری با رویکرد معماری پایدار وضرورت تاکید بر عناصر شهر اسلامی (مطالعه موردی شهر مقدس قم )

با توجه به اینکه استان قم سهم بسزایی در توسعه فرهنگ دینی دارد همچنین جمعیت این استان که حدود 1 میلیون نفر می باشد و مهمترین ویژگی اجتماعی این استان مهاجر پذیر بودن آن است با در نظر گرفتن هنرها و صنایع دستی استان همچون قالی بافی، سفالگری، منبت کاری، کاشی سازی و کاشی تراشی، آجر تراشی و حجاری که در نیم قرن اخیر تا حدی همگی رو به افول نهاده اند. و سوهان که یگانه سوغات ویژه شهر مذهبی قم که به نوعی نماد خوراکی این شهر محسوب می شود . بنابراین ارایه الگو هایی اسلامی توسط معماران با در نظر گرفتن تعریف شهر اسلامی ، پتانسیل های فرهنگی (حرم حضرت معصومه، مسجد مقدس جمکران ، کوه خضر نبی) ، موقعیت اجتماعی و اقتصادی استان و شخصیت های برجسته هنری و مذهبی و ... لازم و بلکه ضروری می باشد.این مقاله به بررسی و ارایه الگوهایی با توجه به موارد مطرح شده جهت ایجاد فضاها و امکانات عمومی مناسب با توجه به موقعیت شهر قم (امکانات اسکان موقت در ایام زایر پذیر) ، نقش طبیعت در معماری اسلامی و تاثیر آن بر روی چهره شهر ها ، ایجاد فضاهایی جهت جمع شدن و تفریح در راستای تحکیم خانواده و در نتیجه ایجاد شهر سالم و کمک به محیط زیست سالم و هوای پاک با هدف توسعه گردشگری، ایجاد شهری بانشاط و معماری پایدار پرداخته است.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، شهر اسلامی ، فرهنگ ، پایداری ، باغ