تعیین حداکثر گام پیشروی مجاز در تونل راه‌آهن کوهین محور قزوین - رشت

یکی از مهمترین مسائل موجود در طراحی تونل‌‌ها، تعیین حداکثر گام پیشروی مجاز به منظور افزایش سرعت حفاری با توجه به توان عملیاتی، مسائل پایداری توده سنگ و کاهش خطرات احتمالی ریزش می‌باشد. در این مقاله با استفاده از روش همگرایی و همجواری، رسم منحنی مشخصه زمین و اعمال ترخیص تنش در مدل معادل با همگرائی به وجود آمده تا لحظه استقرار پوشش، به بررسی و تعیین حداکثر گام پیشروی مجاز در تونل راه‌آهن کوهین به کمک نرم‌افزار FLAC2D پرداخته شده است. بدین منظور مدل‌های عددی متفاوتی با توجه به فواصل مختلف میان جبهه کار با سیستم نگهداری اولیه تهیه شده و در ادامه پایداری فضای حفاری با توجه به قرارگیری توده سنگ در حالت تنش سه محوره، با استفاده از روابط تجربی (ساکورایی، 1994) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از این بررسی‌ها نشان داد که حداکثر فاصله مجاز میان جبهه کار با سیستم نگهداری اولیه در تونل راه‌آهن کوهین 75/1متر تعیین شود.

کلیدواژه ها:

گام پیشروی ، همگرایی - همجواری