بررسی سبک شناسی صدای پای آب سهراب سپهری

عمده ترین موضوعات هشت کتاب، به ویژه صدای پای آب، توجه خاص به طبیعت، دعوت به صفا و سادگی، طرح سوالاتی درباره مرگ و زندگی و خلاصه جهان آرمانی سهراب است. طرح موضوعات یادشده و سفرهای او به کشورهای اروپایی و آسیایی به خصوص هند ، چین و زاپن و آشنایی با ادیان و مکتبهای فلسفی، عرفان شرق آسیا و عرفان ایرانی- اسلامی و مطالعات و علاقه او به بودا به افکار و اشعار سهراب سپهری، رنگی عرفانی و فلسفی داده است. صدای پای آب در مقایسه با کتابهای قبلی سهراب (مرگ رنگ، زندگی خوابها، آوار آفتاب) چه به لحاظ مضامین و موضوعات و چه به لحاظ فرم و زبان و اسلوب خاصش، از او شاعری توانا و صاحب سبک س اخته است. در شعر صدای پای آب ، سپهری به زندگی خود اشاره دارد و به طبیعت نزدیک می شود .سهراب این شعر را برای تسلای مادر در مرگ پدر سروده است. اکثر شعر شناسان سهراب را بوجود آورنده سبک جدیدی در شعر امروز می دانند. سبکی تازه تر و نو تر از نیما. حقیقت نیز چنین است که در بکارگیری کلمات و استفاده از مظاهر زیبای طبیعت و ایجاد نماد ، در شعر خود سبکی جدید و تازه بوجود آورده است.

کلیدواژه ها:

سهراب سپهری ، صدای پای آب