تحلیل نگرش مخاطبین منطقه ی مرکزی تهران نسبت به تاب آوری ارزش های فرهنگی- هنری در حفاظت زیبایی های بافت تاریخی آن محدوده (نمونه های موردی: نقاشی دیواری های خانه ی امام جمعه تهران- خیابان ناصرخسرو و پانزده خرداد تهران)

منطقه ی مرکزی تهران که در دوره ی قاجار مرکز تجارت و قلب تپنده ی شهر بوده، امروز نیز با مقداری تغییر، همچنان مرکز تجاری شاخص در تهران محسوب می شود، که به لحاظ قدمت و موقعیت ویژه ای که از لحاظ شهرسازی و معماری دارد، محدوده ی پرمخاطب می باشد. چه بسا در این شلوغی ها، بسیاری برای کسب و کار و خرید مایحتاج و سایرین برای گردشگری و لذت از این فرهنگ و هنر دیرین در آن محدوده حضور پیدا می کنند که این منطقه با شایستگی های فرهنگی- هنری خود، لایق خودنمایی تاریخ و زیبایی ها می باشد. با گذشت زمان، فرسایش روزانه ی این بافت بر اساس عوامل مختلف، تاب آوری این ارزش ها در میان هیاهوی آن منطقه، الزامی بنظر می رسد. هدف از این مقاله، ارزیابی نگرش مخاطبین این منطقه نسبت به انعطاف پذیری و بهبودی جداره های شهری با حمایت یکی از روش های نمایش فرهنگ و هنر رایج در آن بافت مانند نقاشی دیواری است که در حفظ اصالت و همچنین بازگشت زیبایی های هرچه بیشتر آن محدوده یاری می رساند. این تحقیق مبتنی بر روش توصیفی- تحلیلی است که در کنار آن نگرش سنجی با استفاده از پرسشگری نیز در نظر گرفته شده است. حسب بررسی های صورت پذیرفته مهمترین علت نادیده گرفتن کیفیت ارزش های فرهنگی و هنری از جمله نقاشی دیواری در جداره های شهری آن منطقه، کاهش عدم تعلق خاطر مخاطبین آن منطقه نسبت به نقاشی دیواری، عدم اطلاعات کافی در خصوص این هنر به ویزه حضور زینت بخش در خانه های ارزشمند تاریخی موجود در آن بافت و استفاده ی مفید از آنها برای بازگشت زیبایی به دیوارهای شهری منطقه، نداشتن مشارکت مردمی در انتخاب طرح های نقاشی دیواری آن بافت منحصر به فرد و نداشتن انگیزه کافی در آنها برای ارایه پیشنهاد نقاشی دیواری های مناسب برای آن منطقه به سازمان ذیربط برای معرفی بناهای تاریخی خاموش یا اجرای نقاشی دیواری های معروف اما ناشناخته در آن بافت روی جداره های شهری برای جذب توریست بیشتر و بی تفاوتی کسبه، شاغلین و مشتریان آنها به حفظ اصالت و زیبایی جداره ها می باشد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، ارزش های فرهنگی- هنری ، فولکور ، فرهنگ عامه ، نقاشی دیواری