ویژگی های پری در منظومه های حماسی پس از شاهنامه
محل انتشار: فصلنامه جستارهای نوین ادبی، دوره: 48، شماره: 3
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 487
فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JLSS-48-3_005
تاریخ نمایه سازی: 8 شهریور 1396
چکیده مقاله:
حضور زن در کنار شخصیت های اساطیری و حماسی بسیار متداول بوده است؛ چنان که اورمزد در کنار خود سپندارمذ و اهریمن در کنار خود جهی را دارد. جمشید از خواهران/دختران خود و فریدون و کیخسرو نیز از حضور مادر بهره مندند. در این موارد، قهرمان با کمک و همراهی یک عنصر زنانه به کامیابی و پیروزی می رسد و این عنصر زنانه در پیشبرد اهداف او بسیار موثر است. زنان در این داستان ها می توانند بازتابی از کهن-الگوی آنیما باشند که در سویه مثبت خویش در نقش هایی چون مادر، معشوق وفادار یا پری و با خویشکاری باروری و زایش پدیدار می شوند. پری یکی از این نقش هاست که با ویژگی های خود چون زیبایی توصیف ناپذیر، ارتباط با چشمه و آب، ابراز عشق به پهلوانان، آگاهی از اسرار و نهانی ها و داشتن قدرت غیب گویی و پیشگویی، قدرت و توانایی پنهان شدن و کمک به پهلوانان در جهت رسیدن به اهداف والا و چیره شدن بر دشمنان، در این داستان ها ظاهر می شود. در این جستار پس از بحثی مختصر پیرامون چیستی پری ، به بررسی ویژگی های پری در منظومه های حماسی پس از شاهنامه پرداخته شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رضا ستاری
دانشیارزبان و ادبیات فارسی دانشگاه مازندران
سوگل خسروی
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه مازندران