انوخوشه های منگنز دی اکسید به عنوان یک نانوجاذب بالقوه برای حذفیون نقره از آب
محل انتشار: دوفصلنامه ایرانی شیمی تجزیه، دوره: 2، شماره: 2
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: انگلیسی
مشاهده: 662
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJAC-2-2_008
تاریخ نمایه سازی: 6 شهریور 1396
چکیده مقاله:
نانوخوشه های منگنز دی اکسید نمناک از اکسیداسیون یون های منگنز ІІ به وسیله محلول آمونیاک پروسولفات تهیه و به عنوان جاذب جدیدی برای یون های نقره و حذف آن از محیط های آبی استفاده شد. ویژگی های ترکیب سنتز شده به وسیله میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) ، DLS ، EDAX ، XRD و BET مشخص شد. تصاویر SEM نشان داد که نانوخوشه های منگنز دی اکسید نمناک سنتز شده، شامل نانو خوشه های جوجه تیغی شکل، با سوزن های به قطر nm۳۶ , و طول nm ۱۰۰۰ می باشد. از داده های XRD معلوم شد که در این روش آلوتروپ (فرمول در متن اصلی مقاله) تشکیل می شود. دسته ای از آزمایش ها نشان داد که نانوخوشه های منگنز دی اکسید نمناک دارای ظرفیت جذب Ag(+) می باشد. ماکزیمم جذب بوسیله مدل لانگمیر برای یون نقره ۹۷/۸۱ mg g(-۱) برآورد شد. جذب یون نقره بر روی نانوخوشه های منگنز دی اکسید نمناک از فرایندهای سرعتی و سینتیکی پیروی می کند. عوامل موثر در حذف یون نقره از روی نانوخوشه های منگنز دی اکسید نمناک به مقدار pH و دمای محلول بستگی دارد. در حضور یون های Ca(+),Na(+) و Mg(۲+) غلظت پایین تر از ppm ۲۰۰ ت اثیر معنی داری برای حذف یون نقره نداشت. یون های جذب شده، به آسانی با حجم کوچکی از یک محلول تیواوره و هیدروکلریک اسید شسته شد. سرانجام داده های آزمایشات نشان داد که می توان از نانوخوشه های منگنز دی اکسید نمناک سنتز شده، برای حذف یون نقره از نمونه آب های واقعی استفاده کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسن کرمی
گروه شیمی، دانشگاه پیام نور تهران ایران
بحرعلی نجفی
گروه شیمی، دانشگاه پیام نور تهران ایران