مدلسازی ژئومکانیکی جهت مقابله با ریزش دیواره چاه های نفت با استفاده از داده های چاه نگاری

با توجه به اینکه در اکثر مناطق نفتی هنوز آزمایش های مکانیک سنگی صورت نپذیرفته است، توجه بسیار زیادی به این مساله می شود واهمیت و ضرورت اینگونه مطالعات را بیشتر می کند. ژئومکانیک علمی است که به شناسایی، مدل سازی و کنترل تغییر شکل سنگ می پردازد.درک و مدیریت ریسک همراه بااین تغییر شکل ها منجر به کاهش ریسک زیر شاخه های مختلف کارردی نظیر پایداری چاه، تولید ماسه و شکافت هیدرولیکی می شود. ژئومکانیک مجموعه ای از کاربردهای مکانیک سنگ، خاک و شکست را در بر می گیرد که ریشه بسیاری ازمشکلات فازهای حفاری، تولید و توسعه میادین هیدروکربوری می باشند. امروزه در بسیاری از عملیات حفاری، تکمیلی و بهره برداری عدم آگاهی از وضعیت ژئومکانیکی محیط، ریسک بزرگی تلقی می شود. توسعه یک مدل ژئومکانیکی پایدار از میدان مورد مطالعه، ریسک موجود را تا حد زیادی کاهش می دهد و مزایای با ارزش دیگری را در طی عمر بهینه میدان به وجود می اورد. در این مطالعه سعی می گردد که بمنظور شناخت نوع استرس و تنش های موجود با استفاده از نمودارهای چاه پیمایی و شیب ازیموت اطلاعات دیگری که از طریق مهندسان مخزن در دسترس قرار خواهد گرفت مدل ژئومکانیکی سازند مربوطه مدلسازی گردد و با بررسی عوامل مختلف بتوان مشکلات ناشی از ریزش دیواره چاه و عدم پایداری مورد بحث و بررسی قرار گیرد که با توجه به بررسی های بعمل آمده آکادمیک و میدانی هنوز مطالعات گسترده ای در این زمینه سازند انجام نشده است و این موضوع می تواند اهمیت این بحث را ارتقا بخشد. با استفاده از این مطالعه پنجره گل حفاری بدست آمد و طبق آن مشخص گردید که حداقل فشار گل حفاری ۶۰-۸۰ مگاپاسکال بوده و حداکثر فشار گل حفاری ۹۵-۱۱۵ مگاپاسکال می باشد.

کلیدواژه ها:

گل حفاری ، ریزش دیواره چاه ، پایداری