اثر تنش خشکی بر وضعیت آبی و نشت الکترولیت برگ، فتوسنتز و فلورسانس کلروفیل در مراحل مختلف رشدی دو توده کوشیا (Kochia scoparia) در شرایط شور

کمبود بارندگی و توسعه آب های شور در ایران، گرایش به سمت گیاهان کم توقع و دارای پتانسیل رشد در این مناطق را اجتناب ناپذیر می سازد. کوشیا (Kochia scoparia) با داشتن پتانسیل عملکرد مطلوب در شرایط شور و خشک، از جمله گیاهان کم توقعی است که به تازگی توجه محققان را به عنوان گیاه زراعی علوفه ای جدید به خود معطوف کرده است. شناخت ویژگی های فیزیولوژیک اکوتیپ های مختلف کوشیا در شرایط تنش ، می تواند محققان را در انتخاب بهترین توده ها و امکان سنجی پاسخ این گیاه به تنش ها یاری نماید. به همین این منظور آزمایشی با دو توده کوشیا از دو منطقه آب و هوایی متفاوت خشک (بیرجند) و نیمه مرطوب (بروجرد) به شکل کرت های خرد شده بر پایه بلوک کامل تصادفی در مزرعه شوری دانشگاه فردوسی در سال 1387 انجام شد. تیمارهای آبیاری (تیمار بدون تنش، قطع آبیاری در مرحله رویشی، قطع آبیاری در مرحله زایشی و قطع آبیاری در مرحله رسیدگی به مدت چهار هفته) به عنوان کرت اصلی و توده ها به عنوان کرت فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که اعمال تنش در هر مرحله از نمو باعث کاهش محتوای نسبی آب، هدایت روزنه ای، فتوسنتز و کاهش پایداری غشاء نسبت به تیمار شاهد شد، اما با حذف تنش و آبیاری مجدد، در مدت چند روز گیاهان بازیافت شدند و در مرحله آبیاری مجدد ویژگی های اندازه گیری شده در آنها اختلاف معنی داری با شاهد نداشتند. بین پارامترهای اندازه گیری شده، نشت الکترولیت و فلورسانس کلروفیل در تمام مراحل کمترین تغییر را داشتند که این موضوع می تواند به دلیل مقاوم بودن این گیاه به شرایط تنش، عدم تخریب غشاهای سلولی و واحدهای فتوسنتزی باشد. توده بیرجند، پاسخ بهتری نسبت به توده بروجرد در برابر تنش خشکی نشان داد که احتمالا به خاطر سازگاری اولیه بیشتر در منطقه خشک بیرجند باشد. به طور کلی با وجود تنش سنگین عدم آبیاری به مدت چهار هفته در مراحل مختلف رشد کوشیا در شرایط شور، توان برگشت پذیری این گیاه مناسب ارزیابی شد و این موضوع امکان معرفی کوشیا به عنوان علوفه جدید در شرایط خشک و شور را افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

فتوسنتز ، محتوای نسبی آب ، هدایت روزنه ای