اثر خاک ورزی، مدیریت پسمان گندم و نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه ذرت

روشهای خاک ورزی حفاظتی که با مدیریت مناسب پسمان زراعی همراه باشد یکی از راهکارهای جلوگیری از حذف یا سوزاندن پسمان در کشاورزی پایدار به شمار می رود. به منظور بررسی تاثیر مدیریت پسمان های گندم بر ویژگی های مورفوفیزیولوژیک، عملکرد و اجزای عملکرد ذرت آزمایش مزرعه ای دو ساله در قالب طرح کرت های خرد شده سه فاکتوره که فاکتور اصلی روشهای مختلف خاک ورزی (گاوآهن برگردان دار، 1 بار گاوآهن قلمی و 2 بار گاوآهن قلمی) و فاکتورهای فرعی، شامل مقادیر مختلف پسمان گندم (صفر، 25، 50 و 75%) و مقادیر مختلف نیتروژن (69، 5/103 و 138 کیلوگرم در هکتار) بود، انجام گردید. با افزایش مقادیر پسمان، کاهش نیتروژن و کاهش خاک ورزی، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و تعداد دانه در بلال به ویژه در سال اول کاهش یافت ولی وزن هزار دانه تحت تاثیر تیمارهای مختلف قرار نگرفت. هرچند خاک ورزی اثری معنی دار بر شاخص سطح برگ نداشت، ولی افزایش مقادیر پسمان و کاهش نیتروژن موجب کاهش شاخص سطح برگ گردید. از آنجا که عملکرد دانه ذرت بین دو تیمار خاک ورزی با 2بار گاوآهن قلمی در 25% پسمان گندم و کاربرد 5/103 کیلوگرم نیتروژن در هکتار، و خاک ورزی با گاوآهن برگردان دار در شرایط بدون پسمان گندم و کاربرد 138 کیلوگرم نیتروژن در هکتار، تفاوت معنی داری وجود نداشت، می توان نتیجه گرفت که مقادیر کم پسمان گندم همراه با اجرای خاک ورزی متوسط به کاهش مصرف کود نیتروژن کمک می کند، که از اهداف اصلی سامانه های مدیریت پسمان در راستای کشاورزی پایدار می باشد.واژه های کلیدی: مدیریت پسمان، حفاظت خاک، کشت ذرت، نیتروژن

کلیدواژه ها:

مدیریت پسمان ، حفاظت خاک ، کشت ذرت ، نیتروژن