بررسی عرفان درشعرعطار، سنایی و حافظ
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 404
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHSR-1-5_011
تاریخ نمایه سازی: 17 مرداد 1396
چکیده مقاله:
عرفان یاهمان خداشناسی به معنای شناختن ودانستن بعدازنادانی و شناختن و معرفت حق تعالی است که هیچ گاه ازادبیات این سرزمین جدانبوده و درواقع میتوان عرفان و ادبیات را لازم و ملزوم یکدیگر دانست مظاهر گوناگون عذفان یعنی همان تجلیات خاص روحی و احساسات لطیف انسانی وارسته ازقید تعلقات دنیوی دراثاربسیاری ازسخنوران شعر وادب فارسی به چشم می خورد ازجمله شاعران گرانمایه ی که سروده های زیبا و فاخری درحوزه عرفان دارند عطارسنایی و حافظ را میتوان نام برد با توجه به جایگاه والای این بزرگان درادبیات فارسی نگارنده سعی دارند جنبه ایی ازعرفان را درشعرآنها بررسی کند
نویسندگان
پرستو صباحی تشریق
کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی