بررسی اثر مقدار و زمان مصرف خشکاننده پاراکوات در تاریخهای مختلف کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد باقلا (.L fabae Vicia )در استان گیلان

باقلا یکی از گیاهان زراعی مناسب برای کشت در شرایط اقلیمی استان گیلان در تناوب با برنج محسوب میشود. یکی از عوامل محدودکننده در گسترش کشت این گیاه، دیررسی و همزمانی رسیدن آن با نشای برنج میباشد. بهمنظور بررسی اثر تاریخ کاشت، زمان و مقدار مصرف خشکاننده پاراکوات بر زمان رسیدن، عملکرد دانه و برخی از ویژگیهایزراعی گیاه باقلا رقم برکت، آزمایشی بهصورت اسپلیتفاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 21تیمار در سه تکرار طی فصل زراعی 89-1388 در اراضی شالیزاری موسسه تحقیقات برنج کشور (رشت) انجام شد. تیمارهای آزمایشیشامل تاریخ کاشت در سه سطح 10مهر، 25مهر و10آبان بهعنوان فاکتور اصلی و مقدار مصرف پاراکوات در سه سطح 2/0 ،4/0 و 6/0کیلوگرم در هکتار و زمان مصرف در دو سطح60درصد و40درصد رطوبت دانههای یکسوم غلافهایپایینی بوته بهعنوان فاکتور فرعی به انضمام سه تیمار شاهد برای هر تاریخ کاشت درنظرگرفته شد. نتایج بیانگر آن بود که استفاده از خشکاننده از نظر صفات عملکرد دانه و اجزای عملکرد با شاهد، تفاوت آماری ندارد؛ هرچند استفاده از خشکاننده بردرصد و عملکرد پروتیین، اثرات منفی داشت. در بین تیمارهای مورد مطالعه، بیشترین عملکرد دانه بهترتیبدر تیمارهای تاریخ کاشت 25مهر، مصرف 2/0و 4/0کیلوگرم ماده موثره در هکتار پاراکوات در زمان40درصد رطوبت دانه بهترتیب با میانگینهای 7/830 و 8/824گرم در مترمربع بهدست آمد. تیمار تاریخ کاشت10مهر، مصرف 6/0کیلوگرم مادهموثره در هکتار پاراکوات در زمان60درصد رطوبت دانه کمترین عملکرد دانه و پروتیین را دارا بود. بیشترین و کمترین طول دوره رشد بهترتیب متعلق به تیمار شاهد در تاریخ کاشت10مهر با میانگین 239روز و تیمار تاریخ کاشت10آبان،محلولپاشی در زمان60درصد رطوبت و مقدار مصرف 6/0کیلوگرم در هکتار با 221روز بود. بر اساس نتایج بهدستآمده، مصرف خشکاننده اثر منفی بر عملکرد دانه نداشت و برای برداشت سریعتر محصول باقلا میتواند مورد استفاده قرار گیرد. تیمار تاریخ کاشت 25مهر، مصرف 4/0کیلوگرم ماده موثره در هکتار پاراکوات در زمان40درصد رطوبت دانه، طول دوره رویش را چهارروز کاهش داد و بهعنوان تیمار برتر قابلتوصیه میباشد.

کلیدواژه ها:

رگرسیون گامبهگام ، زودرسی ، شالیزار ، عملکرد پروتیین ، محلول خشکاننده