در مدار قرار گرفتن احتمالی نیروگاه ها مبتنی بر الگوریتم ژنتیک

در این مطالعه یک راهکار احتمالاتی برای در مدار قرار گرفتن نیروگاه ها با دو فاکتور عدم قطعیت الگوی بار شبکه و سرعت وزش باد در مزرعه بادی ارایه گردیده است. . جهت این امر به سناریوها به عنوان یک سری وقایعه اتفاقی نگاه گردیده و سعی شده با انتخاب تصادفی آنها از طریق الگوریتم مونت کارلو تاثیر پذیری یکسانی در مسیله بهره برداری از سیستم های قدرت داشته باشند. نحوی انتخاب سناریوها بر اساس الگوریتم مونت کارلو می باشد. در این مطالعه سعی گردیده روشی جدید برای روش مونت کارلو اتخاذ گردد. زمانی که از این تکنیک برای انتخاب سناریوها بهره گرفته می شود می بایست بتوان تعداد این انتخاب ها را به نحوی مدیریت کرد، در غیر این صورت الگوریتم مونت کارلو همین طور سناریوهای مختلفی را انتخاب کرده و موجب افزایش حجم محاسبات و اطلاعات می گردد. در این مطالعه یک روش جدید جهت توقف تعداد انتخاب های سناربوها بر اساس فرمول های موجود در احتمالات و یک شبکه عصبی ارایه گردیده است.

کلیدواژه ها:

الگوریتم مونت کارلو ، در مدار قرار گرفتن احتمالی ، فاکتور عدم قطعیت