برنامه ریزی توسعه شبکه انتقال با در نظر گرفتن عدم قطعیت در بار با استفاده از الگوریتم بهینه سازی ژنتیک

هدف از برنامه ریزی توسعه شبکه انتقال تعیین یک طرح بهینه مطابق با رشد بار بوده که هزینه های سرمایه گذاری و بهره برداری از شبکه را حداقل نماید به طوریکه سیستم تحت مطالعه بتواند در سال افق برنامه ریزی در حد مطلوب و کافی مورد بهره برداری قرار گیرد. در این مقاله برای نیل به اهداف فوق، از یک مدل ریاضی برنامه ریزی DC و از روش استاتیک برای برنامه ریزی توسعه انتقال همراه با محدودیت های فنی شبکه استفاده شده است. در تابع هدف پیشنهادی علاوه بر هزینه سرمایه گذاری برای احداث شبکه ، هزینه های حذف و تامین بار و هزینه بهره برداری از ژنراتورهای شبکه نیز لحاظ شده است. نظر به جایگاه عدم قطعیت در مسایل مربوط به برنامه ریزی، در این مقاله مسیله برنامه ریزی توسعه انتقال با لحاظ نمودن عدم قطعیت در یکی از پارامترهای بسیار مهم یعنی عدم قطعیت در بار سال افق مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. برای حل مدل ریاضی ارایه شده تحت عدم قطعیت در بار از الگوریتم بهینه سازی ژنتیک بهره گرفته شده است. نتایج به دست آمده بر روی شبکه شناخته شده شش باسه اصلاح شده گارور نشان دهنده کارایی موثر روش پیشنهادی می باشد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی توسعه انتقال ، عدم قطعیت در بار ، هزینه احداث شبکه ، هزینه بهره برداری ، الگوریتم ژنتیک