بررسی مروری بر وضعیت کنونی ارتزهای زانو-مچ-پا KAFO

طی سالیان اخیر دستگاه های فعال و غیرفعال متنوعی جهت توان بخشی و درمان افراد با ضایعه نخاعی طراحی و ساخته شده . طبیعی بودن حرکات، سبکی و حتی الامکان کم حجم بودن ازجمله موارد اساسی است که بایستی در طراحی این دستگاه های کمکی موردتوجه قرار گیرد. ارتزها دسته ای از این دستگاه هاست که با اهداف ارتوپدیست برای پشتیبانی و یا تصحیح عملکرد فرد دچار ضایعه نخاعی مورداستفاده قرار می گیرندآرتوزهای زانو-مچ -پا (KAFO)ها دسته ای از این تجهیزات کمک حرکتی است که برای یاری رسانیدن و کمک در حرکت به کار می گیرند. هدف این پژوهش، بررسی طرح های موجود برای KAFO است که می توانند به گروه های ذیل دسته بندی شوند: KAFO های انفعالی (غیرفعال)، KAFO های مرتبط با کنترل ایستادن در فاز ایستایش (SCKAFO) و KAFO های دینامیک. KFAO های انفعالی معمولی ارایه دهنده کنترل منظم و موثری برای حرکت های زانو نمی باشند. SCKAFO ها سبب قفل شدن (جلوگیری از حرکت) مفصل زانو در طول فاز ایستایش شده و امکان گردش های آزادانه در طول فاز نوسان (لرزش) را حاصل می آورند. برخی از SCKAFO ها، با استفاده از وضعیت اندامی بدن، میان فازهای ایستادن و نوسان تغییر حالت می دهند. این مقاله مطالعه و مروری است بر تحقیقات قبلی انجام شده در زمینه ارتزهای اندام تحتانی که نشان می دهد هرچند طرح هایی که سبب افزایش عملکرد طبیعی زانو در طول چرخه حرکت می شوند اما همچنان نیازمندی به انجام پژوهش در زمینه طرح های جدید KAFO وجود دارد.

کلیدواژه ها:

ارتز انفعالی (غیرفعال) ، KAFO ، ارتز جهت کنترل فاز ایستادن ، ارتز دینامیک ، اندام تحتانی ، سیکل راه رفتن