اثر تراکم بوته بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه در ارقام جدید و قدیم گندم در شرایط اقلیمی زرین دشت

فواصل مناسب بین ردیفهای کاشت و بین بوته ها در روی ردیف کاشت تعیین کننده فضای رشد قابل استفادههر بوته می باشد. تراکم مناسب و توزیع متعادل بوته ها در واحد سطح موجب استفاده بهتر از رطوبت و موادغذایی و نور گردیده و موجب افزایش عملکرد می شود. به منظور ارزیابی تاثیر تراکم کاشت بر عملکرد ارقام جدیدو قدیم گندم در آزمایشی به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعهتحقیقاتی در شهرستان زرین دشت در سال زراعی 1394-1393 اجرا شد. در این بررسی رقم به عنوان تیمار اصلی در دو سطح: داراب 1 (قدیم) و بهاران(جدید) و تراکم بوته در چهار سطح: (150)، (250)، (350) و (450 بذر در مترمربع) تیمار فرعی را تشکیل دادند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که تفاوت بین ارقام و سطوح مختلف تراکم برای کلیه صفات به جز وزن هزار دانه و تعداد سنبله در بوته معنیدار میباشد. همچنیناثر متقابل ارقام گندم در سطوح مختلف تراکم برای صفات عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت معنیدار بودند.همچنین بیشترین عملکرد مربوط به رقم بهاران با 10592/1 کیلوگرم در هکتار و تراکم 250 بذر در مترمربع با 10441/3 کیلوگرم در هکتار بود.

کلیدواژه ها:

تراکم کاشت ، عملکرد ، ارقام جدید و قدیم گندم