پیشبینی رابطه انتظار از ازدواج بر اساس جهتگیری مذهبی و سبکهای دلبستگی دانشجویان

هدف: این مطالعه با هدف پیش بینی رابطه انتظار از ازدواج بر اساس جهت گیری مذهبی و سبکهای دلبستگی دانشجویان مجرد انجام پذیرفت. روش:روش پژوهش توصیفی همبستگی و جامعه آماری شامل دانشجویان مجرد دانشگاه آزاد اسلامی واحد غرب تهران در نیمسال اول 1394-1395 بود. که از بین آنها 182 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای سنجش شامل مقیاس انتظار از ازدواج (جونز و نلسون MESو 1978 مقیاس جهت گیری مذهبی آلپورت، 1967، و مقیاس دلبستگی بزرگسالان(هازن و شیور، 1978 )بود. یافته ها: تجزیه و تحلیل دادهها بوسیله روش همبستگی و رگرسیون چند متغیری سلسله مراتبی انجام پذیرفت. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل دادهها نشان دادکه بین جهت گیری مذهب درونی و سبک دلبستگی ایمن و انتظار واقع بینانه از ازدواج رابطه مثبت و معنا دار وجود دارد. و همچنین بین جهت گیری مذهب درونی و انتظار بد بینانه از ازدواج رابطه منفی و معنا دار و بین سبک های دوسوگرا و اجتنابی، انتظار بد بینانه از ازدواج رابطه مثبت و معنا دار وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج رگرسیون چند متغیره نیز نشان داد که جهت گیری مذهبی درونی و سبک دلبستگی ایمن قادر به پیش بینیانتظار از ازدواج واقع بینانه و جهت گیری مذهبی بیرونی و سبکهای دلبستگی اجتنابی و دو سو گرا قادر به پیش بینی انتظار از ازدواج بدبینانه می باشند.

کلیدواژه ها:

انتظار از ازدواج ، جهت گیری مذهبی ، سبکهای دلبستگی