بررسی تاثیر رنگ در محیط آموزشی برای کودکان مبتلا به اختلالات اوتیسم

اوتیسم ،یک اختلال رشد است که در سه سال اول زندگی ظاهر می شود.این بیماری با تاثیر بر مغز کودک ،رفتارهای اجتماعی ومهارت ارتباط برقرار کردن را مختل می کند. رنگ عاملی مهم در طراحی است که میتواند به ساختمان جان ببخشدویکی از دغدغه های طراحی به حساب می آید و در حالت روحی کودکان اوتستیک تاثیر زیادی دارد. ومعماری می تواند با آگاهی از روانشناسی رنگ ونقش آن در خصوصیات اخلاقی ورفتاری کودک فضایی را به دور از تنش با یادگیری بالا طراحی نماید. در طراحی بسیاری از محیط های آموزشی این کودکان به تاثیر محیط کالبدی بر روح وروان آنان کمتر توجه شده است این درحالی است که زمان طولانی را در محیط آموزشی سپری می کنند،بنابراین محیطی که در آن قرار می گیرند اهمیت ویژه ای دارد تا آنجا که روان شناسان محیطی به تاثیر شرایط محیط آموزشی توجه زیادی داشته اند. آنها عقیده دارند رنگ می تواند سبب به وجود امدن شوق ورغبت کودکان اوتیسم برای جستجو وکشف مطالب جدید ودرنهایت بروز خلاقیت گردد. از انجایی که رنگ ها دارای تاثیرات فیزیولوژیکی وروانی است می توان تاثیر آشکار این عناصر برروح،ذهن ونگرش دانش آموزان اوتیسمی دید.

کلیدواژه ها:

اختلالات طیف اوتیسم ، رنگ ، مراکز آموزشی ، معماری