تحلیل صفحات ایزوتروپ و کامپوزیت با استفاده از روش بدون المان گالرکین

برای تقریب جا به جایی گرهی از روش حداقل مربعات متحرک (MLS) به عنوان تابع شکل استفاده می شود. سپس فرمول بندی روش بدون المان گالرکین (EFG) و شیوه استفاده از آن در تحلیل صفحات ایزوتوپ و کامپوزیت توضیح داده شده است. به این دلیل که توابع شکل MLS شرط دلتای کرونکر را ارضا نمی کنند، برای اعمال شرایط مرزی از روش با هم گذاری استفاده شده است. در پایان نتایج حاصل با روش دقیق مقایسه می شود.

کلیدواژه ها:

توابع شکلMLS ، روش بدون شبکهEFG ، تئوری صفحات ، و روش باهم گذاری