مقایسه تاثیر آموزش یادگیرنده محور با معلم محور بر راهبردهای خودتنظیمی و مسیولیتپذیری دانشآموزان در درس شیمی

مطالعه حاضر به منظور مقایسه تاثیر آموزش معلم محور و یادگیرنده محور بر راهبردهای خودتنظیمی و مسیولیتپذیری دانشآموزان دختر دورهی متوسطه دوم انجام شد. روش پژوهش، شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون است. جامعه پژوهش شامل کلیه ی دانشآموزان دختر دورهی متوسطه دوم ناحیه 4 شهر مشهد در سال تحصیلی 95-94 بود. نمونه پژوهش شامل دانش آموزان دو کلاس سوم مقطع متوسطه ذوم ناحیه 4 میباشد. نمونه پژوهش، از جامعه در دسترس انتخاب شد. بدین گونه که بین دانش آموزان یک دبیرستان دو کلاس انتخاب و با قرعه کشی در یک کلاس آموزش معلممحور و در کلاس دیگر یادگیرنده محور اجرا شد. در اول سال تحصیلی پرسشنامه ها بعنوان پیش آزمون و پس از انجام پژوهش پرسشنامه ها مجدد بعنوان پس آزمون به دانش آموزان داده شد. به منظور بررسی متغیرهای پژوهش از پرسشنامههای خود تنظیمی (MSLQ (و مسیولیتپذیری (RE-CPI (استفاده شد. دادههای پژوهش در سطح آمار توصیفی شامل فراوانی، میانگین، انحراف معیار و ضریب همبستگی تحلیل شد. علاوه بر این به منظور بررسی فرضیه ی پژوهش که عبارت است از بین تاثیر روش آموزش معلممحور و دانش آموز محور بر راهبردهای خودتنظیمی و مسیولیتپذیری تفاوت وجود دارد. از تحلیل کوواریانس استفاده شد و از نرمافزار SPSS ویرایش 22 برای تجزیه و تحلیل دادهها استفاده گردید. یا فته های پژوهش حاکی از آن بود که بین تاثیر روش آموزش معلممحور و دانش آموز محور بر راهبردهای خود تنظیمی و مسیولیتپذیری تفاوت معنا داری وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

روش تدریس معلم محور ، روش تدریس یادگیرنده محور ، راهبردهای خودتنظیمی ، مسیولیتپذیری ، دانشآموزان دختر مقطع متوسطه دوم