بررسی معنویت و تاب آوری در دانش آموزان دبیرستانی شهرستان گرگان در سال تحصیلی 1393-94

مقدمه: همانگونه که ابعاد جسمی، روانی و اجتماعی به هم ارتباط دارند و در هم تاثیر می گذارند، بعد روحی انسان و سلامت معنوی او با سایر ابعاد سلامت در ارتباط و تاثیرگذار است؛ بهتر که برای ارتقاء سلامت به آن توجه شود. در واقع، تاب آوری از سازههای بنیادی شخصیت است که در برگیرنده قابلیتهای فردی در رویارویی، عقب نشینی و از سر گیری دوباره تلاش و مقابله با مشکلات میباشد. روش شناسی: هدف پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری در این پژوهش را کلیه دانش آموزان اول و دوم دبیرستان شهرستان گرگان در سال94-1393تشکیل میدادند. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان130نفر به طور تصادفی انتخاب شدند. ابزار سنجش، پرسشنامه معنویت پارسیان و دونیننگ (2009 (و پرسشنامه تاب آوری(RIS-CD ((استفاده گردید. همچنین، نتایج داده ها از شاخص های آمار توصیفی و آمار استباطی(تحلیل رگرسیون و T (و با نرم افزار Spss مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته های پژوهش: در نهایت، نتایج تحقیق نشان داد که باتوجه به اینکه حجم نمونه 128 نفر می باشد، میانگین معنویت در دانش آموزان 11.2 و انحراف استاندارد 75.0 شد طبق نتایج بیشترین میانگین را فعالیت معنوی با 42.2 بخود اختصاص داده است. نتایج دادهها رابطه بین معنویت و تاب آوری را با (01.0> p (رابطه معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

معنویت ، تاب آوری ، دانش آموزان دبیرستان