بررسی تاثیر حداقل سهم سود بر زنجیره عرضه درمحصول چای استان گیلان

صنعت چای ایران به رغم داشتن استعدادهای بالقوه در زمینه تولید، فرآوری و تجارت چای نتوانسته است در سالیان گذشته جایگاه خود را در صنعت جهانی تثبیت کند و حتی در چند سال اخیر، دچار بحران شده است. وابستگی مستقیم بیش از 60 هزار خانواده به کشت و تولید چای و همچنین جایگاه خاص چای در سبد مصرفی خانواده های ایرانی، ضرورت تدوین استراتژی و ساختار مناسب برای صنعت چای ایران را دوچندان کرده است. بررسی ها نشان میدهد که عدم دیدگاه مدیریت یکپارچه در زنجیره عرضه صنعت اعم از تولید،فرآوری و فروش چای مهمترین و اساسی ترین عامل تضعیف این صنعت بوده است. ایجاد ساختارهای پشتیبان در بخش های مختلف زنجیره عرضه چای و حاکم شدن تفکر مدیریت یکپارچه بر زنجیره تولید چای و ایجاد وابستگی بین سرنوشت بخش های درگیر در زنجیره عرضه میتواند به عنوان عاملی در شکل گیری مکانیزم های تقویت ننده مزیت رقابتی صنعت چای مطرح شود