بررسی رابطه بین مدیریت مشارکتی و بهره وری نیروی انسانی در کارکنان پتروشیمی فارابی

هدف این تحقیق، بررسی رابطه بین مدیریت مشارکتی و بهره وری نیروی انسانی در کارکنان پتروشیمی فارابی می باشد. روش پژوهش،توصیفی از نوع همبستگی و از لحاظ هدف کاربردی است. جامعه آماری تحقیق را کلیه کارکنان پتروشیمی تشکیل می دهند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 158 نفر برآورد و به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. به منظور تبیین رابطه میان متغیر های تحقیق، از دو پرسشنامه مدیریت مشارکتی فیضی 1385 بهره وری نیروی انسانی هرسی و گلداسمیت 1980 استفاده شده که پایایی آن ها از طریق آلفای کرونباخ به ترتیب با مقادیر 0/86و0/84 روایی آن از طریق روایی محتوایی بررسی گردیده است. تجزیه تحلیل داده ها از طریق مدل یابی معادلات ساختاری، تحلیل رگرسیون گام به گام، تحلیل واریانس یکطرفه ANOVA و آزمون t دو نمونه مستقل با کمک نرم افزارهای liserel8.80 و SPSS16 استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که، بین مدیریت مشارکتی و بهره وری نیروی انسانی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. مولفه های مدیریت مشارکتی از قدرت پیش بینی پذیری بالای برای بهره وری نیروی انسانی برخودار میباشند. نتایج تحلیل واریانس یکطرفه، نشان دهنده تفاوت معنادار در سطح تحصیلات افراد در یکی از متغیرهای مدیریت مشارکتی و بهره وری نیروی انسانی می باشد. بر اساس نتایج حاصل از آزمون tدو نمونه مستقل بین مولفه های بهره وری نیروی انسانی بر حسب جنسیت افراد تفاوت معناداری وجود دارد

کلیدواژه ها:

مدیریت مشارکتی ، بهره وری نیروی انسانی ، کارکنان ، پتروشیمی ، فارابی