بررسی آسیب پذیری کالبدی یک شهردر زمان سوانح (نمونه مورد مطالعه: محدوده ستارخان در زلزله احتمالی تهران)

شهر و زندگی در آن درکنار آسایش و رفاهی که برای ساکنان خود به ارمغان آورده در درون و برون خود خطرات (با منشاطبیعی، انسانی) فراوانی را نیز به همراه دارد، زلزله یک نمونه از پدیده های طبیعی است که با وقوع خود در کشورهایآسیب پذیر منجمله کشورهای در حال توسعه وخصوصا بر شهرهای آنها تلفات و خسارات سنگینی را به بار می آورد.با توجه به اینکه کلان شهر تهران در مجاورت گسل های مهمی همچون گسل ری- ورامین و گسل شمال تهران قرار گرفته است و از سوی دیگر غیرمنتظره بودن زمین لرزه، سبب انجام بسیاری از اقدامات مورد نیاز برای کاهش خسارات،تلفات و آسیب پذیری باید پیش از زمان بحران شده است. این مساله با مفاهیمی همچون برنامه ریزی شهری، مدیریتشهری، مدیریت ریسک در ارتباط است. با استفاده از معیار ها و اصول برنامه ریزی شهری، استفاده از زمین شهری، شبکههای حمل و نقل، زیر ساخت ها و بافت شهری می توانیم سبب کاهش عوارض و عواقب ناشی از زلزله باشیم. به نظر میرسد که شناخت عناصر کالبدی و میزان آسیب پذیری آن ها برای انجام برنامه ریزی در جهت ایمن سازی فضاهایشهری ضروری می باشد. مقاله حاضر بر آن است که به بررسی وضعیت برخی از آسیب های موجود در مورد عناصرکالبدی شهری بخشی از تهران بپردازد تا با تعمیم این تحقیق به دیگر مناطق شهری، و درک بهتر آسیب های موجود درمدیریت بحران بهتر عمل نمود.

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری ، کالبد ، زلزله ، تهران ، ستارخان