بررسی نحوه توزیع خدمات شهری با تاکید برکاهش نابرابری های اجتماعی (مطالعه موردی: شهر چهاردانگه)

امروزه بحث عدالت اجتماعی و توزیع عادلانه امکانات و خدمات شهری به یکی از خواسته های اصلی شهروندان و یکی از دغدغه هایمدیران شهری و ملی تبدیل شده است. شهر چهاردانگه یکی از شهرهای استان تهران است که با قرارگیری در نزدیکی شهر تهرانموقعیتی استراتژیک در این منطقه دارد. مهاجرپذیر بودن و وجود کارگاه ها و شهرک های صنعتی متعدد در اطراف این شهر بر اهمیتاین شهر افزوده است. این موضوعات اهمیت شرایط زندگی شهری و نحوه توزیع خدمات شهری در این شهر را دوچندان می کند. برایناساس در این پژوهش نحوه توزیع خدمات شهری در سه ناحیه شهر چهاردانگه با تاکید برکاهش نابرابری های اجتماعی پرداخته شده است.بمنظور گردآوری اطلاعات مورد نیاز از روش کتابخانه ای و پرسشنامه استفاده شده است. در این پژوهش از روش های موریس، اسکالوگرام،جمع واحدها، تاکسونومی عددی و ضریب ویژگی برای تحلیل میزان برخورداری نواحی شهر چهاردانگه استفاده شده است. طبق یافته هایاین پژوهش، ازنظر میزان برخورداری از امکانات شهری، ناحیه 2 در رتبه اول، ناحیه 1 در رتبه دوم و ناحیه پیرامونی در رتبه سوم قراردارد. مقادیر امتیازات نواحی نشان می دهد که ساختار توزیع امکانات در این شهر قطبی شده است. یافته های پرسشنامه نیز این مهم راتایید می کند. همچنین طبق پرسشنامه، چگونگی توزع خدمات و امکانات در نواحی بر افزایش قیمت زمین در این نواحی تاثیر گذاشتهاست. در انتها و براساس یافته های پژوهش، پیشنهاداتی برای بهبود وضعیت نواحه سه گانه ارایه شده است.

کلیدواژه ها:

عدالت شهری ، توزیع امکانات شهری ، چهاردانگه ، خدمات شهری