ارزیابی وضعیت سازهای روسازی انعطاف پذیر باند پرواز با روش آزمون غیر مخرب- مطالعه موردی فرودگاه اهواز

کنترل کیفیت در روسازی از اهمیت بسیاری برخوردار است. در گذشته برای کنترل کیفیت و آگاهی از وضعیت سازهایروسازی از روش مغزه گیری و روش های مخرب استفاده می شد که علاوه بر آسیب به روسازی و صرف هزینه های هنگفت،نقاط تحت پوشش آزمون بسیار اندک بودند و این مسیله در باند پرواز فرودگاه بسیار بغرنج تر نمود پیدا می کرد. بنابراینآزمون های غیر مخرب انقلابی عظیم در صنعت روسازی ایجاد نمود که به طور گسترده مورد استقبال قرار گرفت. در اینتحقیق با هدف بررسی وضعیت سازه روسازی و شناسایی لایه ضعیف در هر قسمت از طول باند پرواز فرودگاه اهواز،جهت تقویت و اصلاح موضعی محل ضعف روسازی و صرفه جویی در هزینه های مربوط، از آزمایش غیر مخرب با دستگاهHWD بر روسازی باند پرواز، استفاده شد. سپس طول باند پرواز با روش تفاضل تجمعی که توضیحات آن در پیوست J راهنمای طراحی روسازی AASHTO 1993 آورده شده است، به مقاطع همگن تقسیم گردید و هر مقطع به طور جداگانه با استفاده از نرم افزار Elmod5 و پارامترهای کاسه انحنا تحلیل گردید. پس از بررسی نتایج بر روی چهار مقطع همگنروسازی باند پرواز مشخص شد ضعیف ترین مقطع روسازی باند پرواز فرودگاه اهواز مقطع 3 است. علت ضعف روسازی دردو قطعه ابتدای باند، ضعف لایه آسفالتی، قطعه سوم وچهارم لایه اساس و بستر است. جهت کاهش هزینه ها و تقویتروسازی در هر مقطع باید بر لایه ضعیف آن مقطع متمرکز شود.

کلیدواژه ها:

آزمون غیرمخرب ، Elmod5 ، HWD ، روسازی باند پرواز ، پارامترهای کاسه انحنا